Gece Fısıltıları

Zifir bir gecede
Sessizlik, çalmadan girerken kapımdan
Ben,
demli bir yalnızlığın demli bir şiirinin içinde
Gözlerinden cümleler içeceğim sessizce

Şimdi ben sana ne aşktan söz edeceğim
Ne de içimden yol bulup çıkamayan özlemden.
Belki biraz Akdenizden bahsedebilirim
Kıyısına ayak bastığın,
Dudak payında biriken bir çocuk gülümsemesinin
Zeytin kokusundan alıp portakal çiçeğine bakışından bahsedebilirim mesela.
Mesela...
Aynı yıldızları üstüme örtünce
Gecenin siyahını giymiş mavinin
gözlerimden dökülmesin diye
dalganın sesinden şarkılar mırıldanabilirim sessizce

Aşktan bahsetmeyeceğim dedim
Sonbahar geldi aklıma
İçimin yaprakları döküldü birden
Kızıla boyandı güneşin eteklerinde
Mavi oldu Akdeniz'in koynunda
"Sen" yüzlü bütün çocuklar

Belki de susmalıydım
Evet susmalıyım!
Bir bardak demli bir çay'a dudaklarımı sürüp,
demli bir aşkın gölgesinde sessizce dinlenmeliyim.
Kim bilir?
Belki de...demli bir gecede
sende doğup sende ölmeliyim

Kim bilir?

A.Kemal