Gece Nerede Kaldı
Hüznüm içimde bir çığlık misali acıtıyor her yanımı
Yağız atlı süvariler koşturuyor benliğimde
Uğultulu rüzgara ev sahipliği yapıyor akşam
Kararıyor gözlerim, gökyüzünün eşliğinde.
İnsanın içindeyse dağınıklık
Dizeler yola gelmiyorsa bir çırpıda
Zorlaşıyor sa yazmak, her kelimede
Ağırlaşıyorsa düşünceler, nameler
Neyle meli böyle akşamı
Gece nerede kaldı?
Yaşamın zorlukları çıkınca karşımıza akşam oldu sanırız ve hemen geceyi ararız, gece olsa da unutsak her şeyi diye değil mi sevgili şair. Ama her gecenin bir sabahı, her sabahında bir gecesi var mutlaka, taki hayat son diyene kadar. Ama yaşamak gene de çok güzel, tüm zorluklarıyla tüm mutluluklarıyla.
Bir gece sabahı bekledim, Kızgın, öfkeli, Doğacak güneşe kafa tutacaktım. Ya adam gibi doğ, ya da, Ne bileyim işte, Nasıl istersen, öyle! Dağların ardından tam çıkacakken, Uzattım elimi batırmaya, gerisin geri, Yandım, yaktı beni öfkesi. â??Ben seni ısıtmaya, aydınlatmaya doğarken, Sen beni gerisin geri haâ?, â??Nankör, Ahmak, Akılsızâ? dedi. â??Sanki bir daha mı geleceksin dünyaya, İstesen de ısıtamayacağım seni, Bil değerimiâ?....
Kutluyorum sevgili şair.