Gece Olunca Kalırım Tek Başıma

gece olunca sensizlik çöker içime
odam sessizleşir
kan kusarım tek kalışıma
yanımda istemem zaten kimseyi
sensizliği bile paylaşamam hiç kimseyle
seni sadece ben yaşarım bende
içimde olan sende bir de
haykırırım sana sessizce
lanet yağdırırım seni benden alıp götüren gecelere
korkarım sonra yakarım evimin bütün ışıklarını
perdeleri açamam ama
kimsenin beni görmesini istemem
çaresizliğimi,kimsesizliğimi tek başıma yaşarım ben...
böyle anlam kazandırırım bensizliğime
içimdeki kocaman boşluğunu doldururum hayallerimle...
kapatırım gözlerimi gerçekleştiririm
hayallerimi kendi içimde
ama;
gözlerimi açtığımda yine yanlız kalırım
olduğum yerde...