Gece Sen Ve Ateşböcekleri

elinde meşale
bir gece vakti
düştün yola
sen
önünü görmeden

taş toprak yada tümsek
boşver sen
gecenin kuşları
havalanacakmış

benimde dedem
altında bir kısrak
hangi dağları aştı
bir gece vakti
içinde heyecan
içinde garip
duygularla

sonra ben de rastladım
bozkırlara
kuş uçmaz
kervan geçmez

yolun kenarında
bir çocuk
durdu birden,
el salladı

dönüp bir daha bakamadım
zaman duyabilirdi
elinde yüreğim çocuğun
ayrıldım gözümde yaşlarla

kaderim yazılıysa eğer
bu çorak taşa toprağa
öyle de olmak zorundaydı
sanki

ardından kaybolduk
kıtlık zamanıydı
küçük bir böğürtlen uzatıp
çalıkuşlarına
efkârlandık sanki
elimizde bir kırıntı
yüreğimizde
bambaşka duygularla

sonra karla kaplandı
yollar
soğuk gözlerde ateş
heryer o kadar güzel ki
aldırmak mı
ne mümkün

dediler ki
bahar gelecekmiş
yeniden...

hele kaybolmaya gör
sende anlarsın sende
bir daha geri dönmek mi
bilmem ne mümkün..

01.12.2012