Gece Sesleri

Gün batarken dağın zirvesinden
Son çığlıklarıyla resimler çizdi gökte
Yangın kızılı dekorlar düştü gözlere
Hüzün çöktü güne hasret gölgelere


Tek tek kapanmaya başladı perdeler
Kendi çığlıklarıyla boğulmakta olan güneşe
Güneşse son bir kez daha dokunup tenlere
Elveda dedi ölü rolüne girmiş bedenlere


Artık devrediyordu bu kutsal nöbeti sahipsiz gecelere
Gece ise yavaş yavaş yorganı çekmekte üzerimize
Ay, mürekkep siyahı bulutların ardından gösterirken yüzünü
Rüzgar ise ıslıklarıyla eşlik ediyordu ,
Suskun notaların dillendirdiği, Sessiz melodilere
Bir yandansa sancılı kıvranışlarıyla, Gece yıldızlara gebe


Artık direksiz çatı,
Boyanmıştı yangın vurgunu siyaha
Eriyordu gözbebekler dokununca
Peygamber eli değmiş mehtaba
Geceyle tabiat dans ediyordu esen ılık rüzgarda
Aşıklarsa kaybediyordu kendini ,
Ay ışığı sıçramış bir kadeh yıldız tozunda !.