Gece Ve Çocuk

gecenin besinleriyle
beslenirdik biz
biraz fosfor biraz sülfür

ve siz
beni yalnız bıraktınız..
neden
beni yalnız bıraktınız..

bir şeyler eksik bir şeyler
dilimin ucunda
sihirli geceler

bir türlü söyleyemediğim

yer elması
havuç, turp, enginar

beni gömüp toprağa
orada bıraktınız
oysa ben aynıydım

dargın değilim

mavi bir arabanın arka koltuğu
kapının kenarında küllük
kolunu çevirip
soluyorum havayı
şimdi şimdi

yalnız başıma oturduğum
küçük bir odam var benim
uykusuz gecelerde
bir bana özel

oturup yanına
başını okşuyorum
küçük çocuk
küçük, tatlı, sevimli
çocuk
buradayım işte
yalnız değilsin

toprağın altında kök salarken
sen
gecenin çiçekleri dinlenir

söylenecek
öyle çok şey vardı ki
içimde kalan
şimdi
başımı yastığa koyuyorum
ve açıyorum gözlerimi

06.12.2012

06 Aralık 2012 362 şiiri var.
Beğenenler (3)
Yorumlar