Gece Yarısını İki Geçe

/Yine geldi amansız bir halde saplandığım,
Koyu laci girdabın,
En bedbaht,
En tarumar dönüşleri,
Başlar az sonra,
İnce işlenmiş üç heceli ayrılık kelimesinin,
Kafamın en giz/en ulaşılmaz köşesinde ki,
Zorunlu dinleyici olarak katıldığım manasız inleyişi.

İşte hissediyorum,
Yine kadranlar aleyhime konuşuyor,
Fısır fısır bir çember halinde,
Beni çekiştirip duruyorlar,
Tik taklar ise gizli anlaşmaları gereği sırıta sırıta yanımdalar,
Benliğim acı içinde çınlıyor,
Anlıyorum;
Vakit çoktan olmuş bile gittiğin an,
Zaman,
Gece yarısını iki geçiyor...

Ekseriya bu vakitlerde kendimi yatağın senin olan tarafında uyanır buluyorum,
Sonra yine tek başınalığıma çuvaldızı batırıyorum,
Lakin üzgünüm cesaretim yok iğneyi kendime batıracak kadar,
Yine en kolayına kaçıyor,
Gözlerimin pervazlarından sızan suları serbest bırakıyorum,
Ağlıyorum,
Hüngür hüngür ağlıyorum.

Bütün esvaplarından tek bir kırmızı entari kaldı bana,
Hani eteklerinde gül yaprakları,
Kollarında yıldız tozları,
Giydin mi başka bir güzel olduğun,
Hep gittiğimiz ihtiyar balıkçının armağanı,
Zaman mekan dinlemeyen ecelin,
Evvelden aldığı kızından kalma,
Şimdi hatırlamazsın belki,
Ya da hatırlamak istemezsin,
Ancak eminim,
Bu raddeden sonra,
Sarı hüsran odamın baş köşesinde asılı duran şu yaman elbise,
Belleğinin bir yerlerinde pusuya yatmıştır,
Fırsatını bulunca beni sana anımsatabilsin diye.

Arada küçük histeri krizleri şeklinde geliyor,
Benimde gitme isteğim,
Yapamıyorum,
İstesem de yapamıyorum,,
Bu evin her köşesi sen kokarken,
Parça parça anılar dökülürken hüzzam makamında,
Ruhumun üzerinden,
Gidemiyorum...

Süreksiz hallerimde yegane yapabildiğim şimdilerde,
Başımda takvim yaprakları infaz memuru olarak beklerken,
Kısık nefesimin usul usul dokunduğu pencereden,
Gelişini gözlemek,
Beyaz sokak lambası tam alnına kondururken iyi geceler öpücüğünü,
Ardına bile bakmadan kaybolduğun köşe başından,
Seni getirmesini dilemek...