Gececil Şiir

dillere vuran bülbülün
gececil çemberi döndükçe
geçer kendinden ten
vakti kerahatlerin
sarhoşluğunda...

hüzne yontulan mermer
günah denizinde
salınır
matem içinde

eyy sevgili

bana yağmur bahşedilmedi ki
ay ışığı gibi nurlar saçarak
mihrabı yarıp gelen
ıslak nağmeler içinde
gel desem nalan semalardan....