Geceden Dökülür Sızı

geceden dökülür sızı
yüreğinde direnç izi
incecik bir karanfili
kanatırcısından dizi

güneşe doğmaz mı düş
karşılamaz mı erkenden
geceleri alırken koynuna
sandığına çeyizlik kumaş
yırtılır gökyüzünden

üveyiğin çığlığından
kıyıların sığlığından
fesleğene tütünceye
iyilerin sağlığından

sadaka istemiyorum
sevgin koynunda dursun
gece ne senli ne de benli
sessizce uyursun
karanlığa dolacaksan eğer

duldasında tünerken kuş
gölgesinde sinerken taş
yarpuzlardan sesi gelir
söner mi hiç yanan ataş

karanlığı kar kuyusunda üşür
ya da karagözlerine düşür

100211denizli

Ozan Efe