Geceden Önce Son Bir Hece...

Bakışlarımı kopardım utandım bakmaktan
Alamadım kendimi kalktım karşından
Acısını çıkarırım mehtaplı gecemde ay çalan buluttan
Sağanaklarımı yüklendi şimşek çaktıran

Derdimin derdi dermanım olan
Feryadın sesi yükseldi bağrımdan
Mevsim geçişlerinde vakit oldu akşam
Hür telaşın içinde sokak yosmalığım

İçimde kalmış geçmişten bir ukde
Sapanım yok kırayım lambaları yine
Her adım hatırlatır ayrı hatırayı
Dolaştırır dururuz yanımızda olmayanı

Değeri anlaşılmayan günler geldi geçti
Akşam rüzgârı topladı hepsini gitti
Sabahın ilk ışıklarıyla anılar sert esti
Pencereden baktım yollara dertlerim depreşti

Mermileri sürdüm namı değere değmiyor değersize
Bir atış kuru patlayış parçalanan boş gecede
Doğudan başlıyor yağmalar güneşten önce
Batı bekliyor pusu düşmüş içine gün dönsün diye
Hukuku kitap olmuş kılıflar giydiriliyor kime
Paran kadar konuş artık bu memlekette

Kişilikler ölçülüyor bedensiz kıyafetlerde
Beş vaktin dönmeleri kalemtıraşlar çekmeceye
Sesleri çembere dolanmış sözüm kifayetsizlere
Kafa üstü çakılıyor ağızları ezilmiş yerlerde

Raf ömrü artmış yiyelim hep birlikte uzun vadede
Fiyatı ucuz kimliksiz yazılıyor gazetelerde
Orta sayfadan geçersin bensizliklere
Makalenin son satırına sığdırılmış iki küçük hece

Okuyorum okuduğunu anlamıyorum yoruyorum
Yorumsuz kalıyor suskunluklarım taşamıyorum
Dilsizliğimi beynimin derinliklerine saklıyorum
Alçak basıncında ayazlara don giydiriyorum

Düşmüyor toprağıma açılmıyor derinlerim
Başım önümde taşmaları tekmelerim
Tozunu alıyor bu yolun beklentilerim
Bir kez daha karşıma dikiliyor sevmediklerim

Sevgisizliğinde büyüyor içerlerim
Nifak tohumu serpintileri nadaslarım
Dinlenmişliğimde filizleniyor bozkırlarım
Ovalardan eteklerine yapıştı çekiliyor dağlarım
Düşünün beyler düşünün sevgisiz atılıyor ağlarım
Kördüğümünde sıkışacaksınız siz bu bağların