Geceler Biter Gündüzler Gelmez/gece İle Gündüz Arasında Sıkışır Kalırım

Gözlerinin hançer gibi saplandığı o gün. . .

Elimden geleni yaptım ama çıkaramadım
Aradan epeyce bir zaman geçti
Hala aynı yerde sürükleniyor kalbime doğru
Sanki lehimlenmiş olduğu yere
Sökemedim bir türlü acıtır her hamle de
Acılı bir fon müziği gibi ıslatır kirpiklerimi
Cümleler yetmez anlatsam halimi
Bir saplanamadım hayatının en güzel yerine
Koyan da bu zaten bütün benliğime
Sen uzakta kalan yazımsın
Sensiz geçen hergün kış misali eser yüreğime
İçimi ısıtan ''sen'' yoksun
Bu kışı yine atlatamadım
Biri bitmeden diğeri gelir
Bil ki geldiğin gün
İster gece olsun ister gündüz
Doğar günüme güneş aydınlanır karanlıklarım
Ama şimdi ben kıştayım yazım uzakta
Varlığın kalpte anlamlı yokluğun ağlatmakta
Heceler sende saklı bütün cümlelerim yasta
Geceler biter gündüzler gelmez
Gece ile gündüz arasında sıkışır kalırım
Gözlerimdeki yaşlar sana,bana değil
İkimize dökülür
Seni anlattığım,sensizliği hatırlattığım zaman
Kana bulanır sayfalarım
Dökülür pencereden hatıralarım
Birbir terkederler beni senden sonra
Gitti denir geçmişte kalana
Gelmez denir unutmaya çalışılır
Geçmişe bağlıyorum geleceğimi
Geleceğimde de sen olduğun için
Unutamıyorum
Özenle seçiyorum ''senli'' cümlelerimi
Sen yoksan eğer susturuyorum kalemimi
Kapılsam bir fırtınaya götür mü beni sana?
Yada gözyaşlarım da boğulsam
Biter mi yalnızlığım acaba?
Umutlarım artık yavaş yavaş tükenmekte
Acaba yokluğunla kalmak mı yoksa meçhule gitmek mi?
Veya ödülü sensizlik olan bir yarışma da yenilmek mi?
Yensem de yenilsem de nasılsa sensizim
Söylenecek son cümlelerde bitti artık sessizim. . .

Gece ile gündüz arasına sıkıştığım birgün
Olan oldu;
Dört duvar arası havayı son soluyuş sesleri
Soğuk bir namlu seni sevdiğimin son şahidi. . .