Geçen Yıldı

ahh geçen yıldı 
beklemedi güz
hiç bir mevsim
beklemez
boyasını atar insana
üzerlik tohumları gibi
umutlarla dolu
güz güzeli Eylül
sarı bir sevdaydı 
tutuşan kuru dallar
kuru yapraklar
ağaçların yalnızlığı vardı
güz soğukları
sabahların ayazı
o Eylül yağmurları
son aşklar gibi
nabzı hızlı atıyordu
kuru yapraklar
hüznün yığınıydı
altında kaldım
bir ikindi sonrası
son ağacı baharın
çınarın yaprakları
bir renk cümbüşü
günün sarısı sinmiş
gök gürlüyordu
güneşle yağan yağmur
kubbe kubbe
İstanbul’u ıslatıyordu
her defasında yağmur
iz sürer gibi
seviyor beni
şehrin üzerinde güz
kah turuncu
kah sarı bakıyordu …



2021/ İstanbul