Gecenin Karanlığıyla Baş Başayım

Yine yalnızlıklarda,
Yine sensizim bitanem
Pencere önünde oturmaktayım.
Dışarıya bakıyorum.
Gecenin geç vakti
Evlerde ışıklar sönük,
Herkes derin uykuda,
Bir ben uyanığım.
Bir sessizlik var her yerde,
Hava karanlık,
Çevre karanlık,
Aydan, yıldızlardan eser yok...
Ben de karanlıklardayım!

Bir rüzgar esiyor üşütücü,
Yüzüme vurarak geçiyor,
Tenime dokunmuyor,
Beni senin yokluğun kadar,
Üşütmüyor!
Şu an sensizim,
Yalnızlıklardayım!
Seni düşünüyorum.
Düşündükçe sevgim artıyor,
Kalp atışları hızlanıyor.
Bu kadar sevgiye nasıl dayanır?
Bu kalp!....

Yine ay yok, yıldızlar yok,
Bu gecede...
Karanlık çökmüş her yere,
Karanlık çöktü ruhuma, kalbime,
Tüm benliğime...
Ay yoksa,
Yıldızlar nerede?
Çaresizim sevgilim şuan çaresiz,
Ve ben sensizim!
Bana yarenlik kim edecek?
Rüzgar yüzüme vurdukça vuruyor,
Gözyaşlarım rüzgarla uçuşuyor...
Benim şu an tek yarenim,
Esen rüzgar ve,
Gözyaşlarım oldu!