Gecenin Mührü

nasıl bir cehennemden uyandım

nasıl bir rüzgarın önünden sürüklendim

uçurumlardan çıkmış gibiyim

uyutmuyor beni düşünceler

uykularım kabus mu ?

her gün bir acı

bin sızıyla uyanıyorum

aynalarda yüzüm

yine açmış gecenin iltihabı

gözlerim dalgın

gizli hüzünler taşıyor

bakışlarım solgun

biliyorum

hiçbir ayna bugün

göstermez beni

dokunsalar ağlayacağım

sırtını dönen şehre

ben de dönüyorum

en uzun güz günleri geçiyor

kış geldi soğuklarıyla

kendiyle mutlu

kendiyle yorgunum

henüz başlamadı 

kırbaç gibi iniyor gün

uçuşacak birazdan saatler

düşeceğim yola erkence

elim yüzümde

dudaklarım çatlamış sanki

sızı sızı 

bir mühür bırakmış

ısırıldığım yerden ısıran gece..

30.10.2019 / çengelköy