Geceyi Saçından Tutsam

zaman kafatasımda eridi
artakalan bir kaç öte beri
zaten kuş kadar dı aklım
kalmamış ondan da bir tek salkım
etrafta ne yangın vardı oys ne rüzgar
savrulup düştüğüm bu yer
hangi bilinmez diyar
durduğum yerden nasıl da kovulmuşum
oysa beden hiç kalkmamıştı yerinden
sıkılıp seyahatteydi ruhum
vardığı diyar gene sonsuz uçurum

tarumar halde her fikrim
yüzlerce işçi gelse toplayamaz zikrim
fikrim neyse zikrim de o olacaktı ya hani
vallahi ve billahi
ne fikrim kalmış benim
ne de fikrimi yaşatacak kuvveti zikrin
iyisi mi oturup zikir mi eylesem bu dem
gece soğuyor giderek
ey karanlık üstümden ellerini çek
yeterince kararmış içim dışım
gündüzü görmeden
geceye karışmışım
arada arkadaştan dosttan bir tatlı selam
sonrasında bir kaç kelam
kalkıp açsam camı
geceyi saçından tutsam
yıldız gözlerini çıkarıp
acuze karalıklarıyla koysam
kimine müşvik nine kimine anne ya
bize gelince ateş püsküren ejderha
bir teselli var sade gönülde duran
her an taze hep temiz
öyle ya biz bize yeteriz
ne mi o dersiniz
bilmem ben ama sizler çok iyi bilirsiniz