Geceyi Söndürsene

Tahriklere kapılıp, kabarttığın gönlünün köpükleri
Patlıyor ,her bir çakıl taşımın üzerine
Ne yönden yöne esersen es-tükendi beyaz
Acımasızca yıllanmış yosunlarımı söküyor
Küçülüyorum
Küçülüyorum
Olmadık çaplara düşüyorum



Gördün, nazara geleniz bir kulaçlık derinlerde
Artık gırtlağındaki çamuru boşalt ve hırıltını kes
Işığın cisme dönüşen gölgesinde değil
Zatında seversen başka sevilir her güzel
İçrek gelayınına ,nem salıyor göz yaşlarım
Anlasana nefes
Bir gıdım daha boy attı can suyunu alınca yalnızlığım
Tut saçlarımın ucunu ? d/üşüyorum



Biliyorlar dokunmayı, denediğimde her daim
Yumuşaklığın içindeki ellerin
Ovuşturur gözlerimi
Cüce yıldız karanlığa yatarken
Yastıkları deşmeli kederlerim
ve orada terim boyunca uzanan
Irmaklar gibi dingin
Tüy kadar hafif vicdanım
Dönmeli
Bir o yandan ,bir bu yana
Ondan sonra uçmak inan artık zor değil ,hiç zor değil


İşte tam bu sırada bir mum yakıyorum ılık nefesine
Haydi bir an önce geceyi söndürsene