Geceyle Söyleşiler 1

bakışların yoldaşlığı seçti geceyle
siyah yıldırımlar düştü durdu şafağa
çalarken kapımızı seher müjdecileri
kâbusları birlikte taşıdık sabaha

geceler nasıl da sever
karanlıklar yığmayı gözlerine
o karanlıktan devşirirmişiz meğer
ervah-ı ezelden beri tüm ışıkları

dudakların yoldaşlığı seçti kelimelerle
şiir çıkmaz oldu asırlardır koynundan
o yüzden çözülmüyor kelepçeler dilimden
elimden gelmiyor bundan fazla şairlik
çıkamıyor kelam yusuf kuyusundan

gönlün yoldaşlığı seçtiğinden beri yoklukla
can çekilip gitmiş usul usul varlıktan
yine tebessümlerle kurtar bizi ey sevgili
kurtar darlıktan...

her zindan penceresinde kirpiklerin
ellerinle kurmuşsun tüm sehpaları
vazgeçmiş âşıklar beraat arzusundan...