Geçmemiş Hayalet

yine mi sen?
yine mi geldin? ne zaman göndersem elimde kalıyorsun
sevdalarım artık yamalı olmuş, terzi elinde
beni anıyorsun, tüm yaralarıma tuz gölünü basıyorsun.
yine sen;
acılarımdan zevk alıyorsun, hep bunu ağlayarak yapıyorsun
gözyaşların beni boğuyor, sonum oluyorsun.
dudakların sonum olmuştu, sonum olmuştu yaralarım,
sensizlikten öleceğim sanırdım hep, her halindeymiş ölümüm..
bilememişim.
dudakların şimdilerde ölüm ilanım, ne masumdun oysa sen
titreyişim, profesyonel acemiliğim,
yamalı elbiseleri bana giydiren sen, ölçüsüzce beni taşıran sen
ah sen, hep sen...

oysa seni hapsetmiştim, aklımın halısı altına
saklamıştım oysa çıkmamlıydın, sen artık yok olmuştun,
yalanlarımı örtmüştüm oysa üstüne
ne aşkları tüketmiştim, hepsinde senden bir anı
hepsinde yalancı öpüşler, avuçlarım ıslanıyor
ellerime kadar ağlamaklıyım artık, hiç bir aldatış yetmedi de unutmak için seni hayalet kovar dedi bilge bir kabadayı.
o da sevmiş, bir zamanlar hayaletleri bile dövermiş
ben dokunamıyorum oysa hayaline, sadece buruşuk bir ruh var karşımda
anlamsız çırpınışlarında imdat dileyen, tuz gölünden bir ruh.
beni hepten çekmek isteyen diplere..

sayende hayatın boğazındayım, hayat boğazıma basmış
sol ayağıyla ezilmekteyim, sayende.
gırtlağındayım yaşamın, ha sıktım ha sıkacağım
seni en son bir telefonda görmüştüm, ağlıyordum gülerken oysa
geçmişin hayaletisin, beynimdesin beni ele geçirmişsin
zorla olmayacak anlaşılan rica etsem gidermisin...
[beyaz_yalan]