Geçmiş Zaman K/iplerine Çekimlenmiş Anılar

mütemadiyen yokuşlarına pişmanlık iter yüzüm
aksi gibi güncelerinde zamansal boşluk birikir teker teker

çoğul ekli acıların içli haykırışları
sağır şiirin nağmeleriyle usulca yok oluverir
kendi noktalama işaretlerinde sonlanır
virgül almaz tamamlananlar
noktayla ağırlaşırlar

telmih üzerine açıklanır paragraflar dolusu sayfalar
yazarın eli uzun
parmakları ince
sessizce siner dizelere
ansızın özgür kalmış köleler gibi doluşuverir şehrine
bakarsın çöker zirve
yığılıverir üzerine camdan bilye

çoğaldıkça hasadı yapılmış tarla satırları
ayağında çıban biten martılar gelir gizlice içine
masum sözlerinde
kirlenir kafiye
ne zengin
ne tam
ne yarım
sadece cinas kalır geriye
cinlerin asılır sen sustukça iplere
gider gider
gelmez silsile

yalpa vurulan usun
karanlıkta o berduş çöl gezgini misali öykülere sızar
zühre ile aydınlık vursa da yola
acıtır canını bir kere çukurda
sinsi gök kubbeler
yıldızlardan sorulur
sebepsiz oyunlarda
bensiz için kaybolur
toz olur

gerçeklerin bir yüzü görebildiğin kadar ak
bir yüzü göremediğin kadar kara
hatırladıkça
kanar durur o yara

bitmiş olan tedirgin bir eke kilitlenmiş kalmış giderken
zaman zaman kendi k/iplerinde idam edilir
andıkça eskileri
eksilir
yenileri

küsüp giderse eğer şimdi
geçmiş asil bir yaprak gibi yanımızda salınır
gelecek alır boynunu celladın kapısına koyar

geçmişte kalmazsa eğer anılar
bizi hep kötülükler karşılar
iyilikler ve yenilikler yoksunlaşırlar

mütemadiyen yokuşlarına pişmanlık iter yüzüm
çekimlenmiş yakamoz tarihinde dinlenir hüznüm

aniden aklıma geldikçe hatıralar
süzülürüm
üzülürüm

dökülür sonra inceden yağmurlar
bende
senden habersiz
içimi söndürürüm...


21.05.12