Geçmişe Düşen Ufak Bir Not

'' Ve AŞK bazen yepyeni bir sayfa açmak değil , bir sayfa ayırmaktır yıllar öncesine... ''


Herkes olabilirdik seninle
yitirilen ne varsa aşktan yana
deryada bir damla
aylardan nisanken
mendillere yazılan isimler gibi
unutulmuş bir yağmur olabilirdik,
elleri göğe bir arşınken bereket tanrısı ...

süzülür müydük sahiden ?

çakır keyif yolculuklarda
camın el değmemiş , herhangi bir köşesinden...

hissederdim biliyorsun
acı ve boğuk
d/üşüyorum ses tınısını ...
buğusunda
ne kadar tanırdık birbirimizi
wilde'nin hapishane baladı gibi
hangimiz öldürürdük
sevdiğini , herkes olabilirken seninle...


Herkes olabilirdik , lakin
bir mendile işlenir miydi isimlerimiz
rivayete göre başlayan hikayelerin içinde
bir an boş bulunduğumuzu düşün !
Sendelerken , ne kadar inanırdık
mutlu sonlara,topal sevdalara ...

Şimdi en acısını sorsam sana
oku desem
geçmiş dersin
kalemin hırpası geçmiş
kalemin boynu bükük kalışı geçmiş
ama beğenirsin
sonra üstadın sözü gelir aklıma
bir kızın şiiri beğenmesi ,
şairinde beğeneceği anlamına mı gelir ?

Ve geçmiş zaman eklerini yok sayarak geçmemiştir artık !
her yara kabuk bağlamadığı gibi , kanar da üstelik
kanayansa terso bir adamın sol yanından süzülür
yarası derine gider
ister tuz basar , ister kanatır
olmadı haykırır son bir defa daha
ekmeğine tütün katar
seni unutmak için olmayan çabalarına ...

son bir yankı
son kez sende söyle benim için
çünkü herkes olabilirdik seninle ...

Uyanır uykusundan mutlu olan tüm insanlar
UNUTMAMALI der sesi ağlamaklı bir kadın
sonra arkasını dönmüş giden bir adamın
ufak bir tebessümü belirir üç adım öte bir gölgeden

UNUTMAMALI ...