Geçmişe Özlem

Hayatı her an daha da geciktiriyoruz
23 yaşında devlet yönetilirken 'modern çağ' öncesinde
30 yaş genç olmuş, hayata başlama yaşı olarak görülüyor.

Oysa daha 12 yaşındaydın iş eğitimi malzemesine paran yetmediğinde,
Yoksul olan aileni düşünüp, para istemektense dayak yemeyi tercih etmen o eli sopalı hocadan.
Hayatın bir gerçeği değilde neydi?
Peki ya hayatın gerçeğini gören birey, hayata henüz atılmamış mıydı?

Ve dershaneye gönderildi o çocuk,
Babasının helal parasıyla
Arkadaşlıklar kurmak istiyordu, sırasıyla...
Belkide bir sevgilisi olurdu kim bilir?
Ama o hamburger de o kadar pahalı olmamalıydı
Aldığı harçlık 5 lirayken, hamburger fiyatı 3 lira olmuş
Nasıl sevdiği kıza yemek ısmarlayacaktı
Ve o yine kaçtı...
Her kaçışında hayata bir sıfır daha yenik başlayacaktı
Ta ki yaşı reşit olana dek...

Bir de reşit olmak var tabi
18'e kadar birey değilsin,
Onca sıkıntın ve yaşadıkların,
'Çocuk işte' sözleriyle üstü kapalı geçilmedi mi?
Sen semt çocuğuydun
Parasıyla popüler olan ise zengin çocuğu
O da ben de 18'de yani aynı yaşta reşit olacaktık.
Haksızlık değil miydi bu yaşadıklarına?
18'ine kadar tüm açık yaralarınla,
sardıklarınla,
Hayata yeniden başlayacaktın.
Bu kez, dikkate alınacaktın en azından...
Ama daha başladılar ilk yazından,
'Okul kapandı hadi çalışma zamanı'
sözlerine...

Çocukluğunun acılarla bittiği o anı,
Anlamalıydın aslında,
Evet suç yine sende
Hepte öyle olacaktı
O kadarda kötü değildi durum,
Çünkü sana hep bir seçim sunulacaktı
Cebindeki 5 liraya sigaramı alacaksın, yemek mi yiyeceksin?
Hayatın ikilemi bu satırlarda gizliydi.
Zaman ise sadece seçenekleri değiştirecekti
Daha sonraki zamanlarda çocuklarına meyve, çikolata, oyuncak almakla,
Evin kirasını ödemek arasında kalacaktın.
Tabii bir de iş seçimi, okul seçimi olacaktı geçmiş anlarında...
Aslında o kadarda kötü değildin bak
İmrendi bütün yaşlılar sana
Sana kalsa, bilseydin böyle olduğunu
Gelmeyecektin dünyaya..

Herneyse ne diyorduk?
Seçimler...
Evet hatta ülkenin başbakanını bile sen belirleyeceksin,
Verilen vaatlerin ardından...
Oysa bu filmi daha önce izlemiştin.
Öğretmenler değil miydi sana en güzel vaatleri sunan,
Varoşlarda durum daha karamsar tabi
'Lise bitsin özleyeceksiniz burayı, konfeksiyonda çalışırken'
diye haykırıyordu
Sanki anasından öğretmen doğanlar.
Kendilerini unutmuşlardı
Kahverengi sıralardan, tebeşir tozu yutarak büyüdüklerini

Ve büyük adam oldun
Elin iş tuttu artık bir de ailen var
Yine seçim hakkın doğdu
Çocuğuna koyacağın ismi düşünürken,
Önüne faturalar kondu.
Kız olursa adı su
Erkek olursa elektirik koymak en iyisiydi
Çünkü son ödeme tarihi geçen faturanı yatırmayı
yine unutmuştun...
Böylece her an aklında olurdu.
Acaba unuttun mu yoksa hatırlamak mı istemedin bunu iyi düşün.
Hayatın zorluğu seni buna sürüklerken, tek oy için kravatlı adamlar,
herşeyi güzel gösteriyordu...

Geride kalmıştı yalnızlıklar
Ama çevrendekiler için.
Tabi ya aile babası nasıl yalnız olur
Ama onlar o adamın içindeki çocuğun yalnızlığını bilmiyorlardı
Sevdiği kız aklındaydı
Bir hamburger ısmarlama lüksün olmadığı, sevdiğin kıza.
Anlatsanda anlamayacaklardı.
Geçti gitti deyip üstünü kapatacaklardı
Oysa geçen, değişen onlardı
Uyuyan toplum farkında bile değildi
Eskiden çatkapı gittikleri akrabalarını ziyarete,
şimdi telefonla izin alarak gidiyorlardı...