Gel!...

GEL!... SANA YAPTIĞIM ÇAĞRI BUDUR.
DÜNYAM SENSİN;DÖNMEZSEN BU 'DÜNYANIN SONUDUR'.

Gel!...Akan sular durulmadan.
Başka gönle taht kurulmadan.
Temiz kalbim pis bir kurşunla vurulmadan.
Gecikme;gel...Nasıl bilirsiniz suali sorulmadan.

Gel!...Bu kollara yabancılar sarılmadan.
Ruhum bedenime küsüp;darılmadan.
Gönül bahçemin gül toprağı;yarılmadan.
Sevdan ruhumda;ruhum bedenimden alınmadan.

Gel!...Bak duygularım kabardı;bu haykırıştır.
Dönmen affettiğine delil;tavrın meleklere ait davranıştır.
Bu zat-ı haline değil;aşka dair manevi yalvarıştır.
Gelmen aşkın kanunuysa;dönmezsen bu sevdayı sonsuzluğa kaldırıştır.

Not:GEL!...SANA AİT OLAN KALBİM ...GEL... DİYOR.
SEVİLDİĞİNİ GİZLEYEMEM;ZATEN CÜMLE ALEM BİLİYOR.