Gel

Gelmiyor musun
Geliyor sonbahar
Ne çay sıcak kalıyor
Ne de boğazımdan bir lokma geçiyor
Sancılar saplanıyor yüreğime
Senin gelmediğin vakitlerde
Kimsesizmişcesine yazıyorum
Başucumda şiir yazarken yağmur
Ben hala seni okumak istiyorum
Ne sensiz bir günüm geçsin
Ne de ellerim üşüsün senin geçmediğin satırlarda

Çıkıverip gelecekmişsin gibi bir heyecan var şimdi içimde
Ne yazık ki merdiven hala boş
Ne bir ayak sesi
Ne de rüzgarda bir kokun
Bir keman sesi gibi inliyor kalbim
Ağlamak ne haddime
Göz pınarlarım kurudu

Gel hadi
Bekliyorum yollarına toprak olurcasına
Ne çay tat veriyor
Ne de bir damla yağmur düşüyor şiir bahçelerine
Ne şiirler açıyor
Ne de şarkılar çalıyor
Oysa ne şiirler açardı senin yürüdüğün bahçelerde
Ne şarkılar çalardı senin geçtiğin satırlarda

Gelmeni bekliyorum hala
Bakıyorum merdivene
Korkuyorum
Ya bir başkası gelirse
Ayak sesi
O rüzgar
Bir başkasından emanet getirirse

Belki de şimdi en acı şeydir beklemek
Bekleyen bir çay kadar olmasa da
Acıtıyor işte insanın içini
Senin bakışların kadar tatlı olabilmesi mümkün mü bir şeyin
Ya da senin yerini doldurması
Sol göğsümdeki boşluğa
Senden başka bir şeyin gelebilmesi mümkün mü?

Gel hadi sevdiğim
Gel