Gel

Vaktini yitirmiş bir gecenin sabahından yazıyorum sana.

Kaç kere yok oldu yüreğim gidişinle saymadım.

Kaç vakit devirdim ıslak, yaşlı bakışlarımdan

Yine giden sen, bekleyen ben oldum

Yalnızlığımı paylaştığım yıldızın son ışığından yazıyorum

Bekleyişlere esir etme zamanı

Gül goncası kokunu esirgeme rüzgardan

Gel ayaz vurdu satırlarıma;

Üşüyor yüreğim sensizligin ertesinde

Gel güller yaprak dökmeden..

Gel beni sensizliğe mahkum etmeden..

Gel ömür kalemim tükenmeden..