Gel

Karanlığa inat güneş bir elinde
yıldızları doldur sepetine
seher yeli eserken
bir sabah erkenden gel
sorgusuz sualsiz olduğun gibi
mazi defterini kapatarak
fidelere kucaklayan bir toprak gibi
bağrını açarak gel
yorumlamadan sormadan
haber vermeden
ansızın kapıyı vurmadan gel
nazı işveyi unutup
benliğini eritip
gururu kibiri atıp
bir derviş gibi bir hırka bir lokmayla gel...
gel de bitsin bu bekleyiş
dinsin bu tüketen özleyiş...