Gel
Allah'ım bu kış ortası
Nerden bitti bu uğur böceği
Ben göz yaşı içinde
Ben kan içinde
Nasıl diz gelem de yalvaram sana
Ben susuz ,ben güçsüz
Ben benden çıkmış
Nefes alıp vermek mi yaşamak
Safi sufi çile mi
Bu acı ,bu yokluk dinmez mi
Gayrı canımdan usanmadım mı
Dursun bu kalp atmasın atar damar
Ey en güçlü melek
Can alan can veren
Gel de al
Sığamaz oldum
Beden kafesine
Dar gelir,boğar hayat
Gayrı dayanasım gelmez
Ne olur azraile meleğim
Ne olur gel ve al.
Abam cok güzel siir yazmissin, yüregin acik olsun... Kalemin hic susmasin....
Tebriklerimi cakiyorum sayfana....
Bizi bu hayata getiren gerçek Bizden ne kadar var içinde Koca bir hiç Ya giderken Ruhunu beden ayıran ölüm Senin elinde mi? Hayır. Bu yılgın boynu bükük durum Adım adım canı candan bezdiren Günü gece ekleyen ne varsa Sebep sen değil mi? İçten ağır ağır kemirir yaşam kaynağını Umidin erir, Önüne çıkan çakıltaşları Koca bir taş olur Aşamazsın. Nedendir bu senin içini boşaltan Kof bir beden bırakan, Ya da insanı yaşatan inanç Kimedir Kaç efendiye boyun eğersen yücelir başın Taptığın gerçek kaç.
Evet bilindik sorular Çıkmazlar aynı. Ama inan ki koca yürek Dolsun inançla tek bir olana yürü Gör seni getiren sebebi Ve anla ki Getiren kimse seni Ancak o alır geri
Şiiriniz güzel ama, üzüyorsun bizi Sakın ola, kesme tanrıdan ümidi. Eza, cefa; sınav imiş insan için Sabret ki, elbet bulunur çıkış izi.
Kalemine kuvvet ve sabır diliyorum.
Gün eksilmesin pencerenizden.
Sevgiler, saygılar.
Çetrefil.
bu ne karamsarlık şairemm🙂
en umutsuz oldugumuz anda bile
hayata tutunmak için mutlaka bir nedenimiz vardır ve olmalı
birlere sitem etmek degil sabır etmek düşer
nede olsa bizler bir kuluz mevlam neylerse güzel eyler.
umutların hep mavi olsun canım benim🙂