Gel de Güneş Ufuktan Doğsun Yeniden Ata'm

Gün oldu karanlıkta kaldım

Işık bekledim dağların arasından

Gün oldu aç kaldım, susuz kaldım

Sofrada yemek, bardakta su bekledim

Hastalandım derman bekledim

Gün oldu denize düştüm yılana sarıldım

Kurtaracak bir el, tutunacak bir dal bekledim

Yitirmedim inancımı ülkemin gencine, yaşlısına

Kadınına, erkeğine, köylüsüne, kentlisine

Bekledim karanlığın aydınlıkla yıkanacağı anı sabırla

Ama hiç kimseyi, hiçbir şeyi beklemedim Ata'm

Senin devrimlerini, Senin Cumhuriyet'ini beklediğim kadar...

Ateş yanarken alevini seyrettim

Çakmak çakmaktı gözlerin

Yağmur yağarken bulutuna baktım

Nehir akarken suyunun sesini dinledim

10 Kasım'ın sonbaharına tanık oldum

Dökülen yaprakların gözyaşını sildim

Allah'ın merhametine sığındım

Dayanılmaz acıydı yokluğun, 10 Kasımların

Çarpıp çarpıp kalbime, yeniden geliyordu hüznü aklıma

Her Kasım'da yeniden içime içime ağlıyordu alfabem...

Bulutu kandırdığım da, ateşi söndürdüğüm de oldu senin için

"güneş ufuktan doğsun" gel yeniden

Bayramım olsun varlığın diye yalvardığım da...

Asaletine, dehasına, tarihine, kahramanlığına

Kurduğun Türkiye Cumhuriyeti'ne kurban olduğum

Görün gözüme; Doğu'dan, Batı'dan Kuzey'den, Güney'den gel

Yurdumun sana ihtiyacı var

Yalvarıyorum gel kurtar, ülkemi dört yanı düşman...

Gel de, dalgalandır şanlı bayrağımı zaferlerinin tarihinde

10 Kasımlarında, 29 Ekimlerinde, 30 Ağustoslarında

19 Mayıslarında, 23 Nisanlarında ülkemin

Mavi türkülerinde göğümün

Öksüz kalmasın bayramlar

Gel, gel de "güneş ufuktan doğsun" yeniden...

10 Kasım 2019