Gel Ey Seher

eyy her bir kaldırımına ahuzar eylediğim, kahırlarımın şehri
eyy esaretim, vahametim, bedelim
hoşça kal!...
neydi hikmeti farkedemedim
sen hep bugünkü kadar güzel miydin
bugünkü kadar Talya!...
denizlerin hep böyle mavi mavi mi bakardı gözlerimin karasına
hep böyle mahsun muydun
öylesine suskun?
'gitme kal!...' diyecek gibiydin sanki ardımsıra...
bu kadar tanıdık değildi
nereye saklandı yabancı yüzün?
öyle mahsun bakma şimdi
yolları yüzüne çarpa çarpa gitmeliyim
ciğerlerimi kanatma!...

ve sen, Hıdırlık Kulesi!...
vebalini asma boynuma!...
heybetinle dimdik dur şimdi karşımda!...
sendeleme, yıkılma!...

gidiyorum!...

hoşça kal gençliğim, yenilmişliğim, yanılmışlığım hoşça kal!...
sesimin yüzüme çarptığı bu ev, bu dört duvar, şu kör pencere
soluk soluğa çıktığım yokuş!...
hoşça kal tarihim, talihsizliğim!...
cennetinden kovuldum ben Akdeniz'in
sürgün edildim ama,
göl ortasında değilim, hiç değilim Tamara!...

eyy deniz, vurgun yedim yüreğim paramparça!...

hoşça kalınız dost olamadıklarım!...
kapımı çalmayan bayram çocukları!...
gülüp geçemediğim sokak soytarıları, sarhoş palyaçolar, hüzün satıcıları
yürüyemediğim yollar, sayamadığım kaldırım taşları
hoşça kalınız!...
ardımda bir emanet bırakıyorum sana.
dokuz ay on gün misafir olmuş aynı karında
aynı candan kopmuş
parçalana parçalana...
kaderim, kanım, karındaşım
iyi bak ona!...
iyi bak can'ıma, öbür yarıma!...

- aynı şarkı şimdi dilimin ucunda -

'O gözler gibi her taraf kara
bu yollar seni götürür nere?'

gel ey seher
gel ey seher