Gel Ne Olursan Ol Yine Gel

Kumsalda avucuna düşmüştü

AŞKIN sözleri...

Bunca söylenmesi gerekenler

Dil ucuna geldi,

Ve geri döndü...

Küçük küçük kristaller arasında,

Namerdin diline düştü alfabeler

Ne ahlak kaldı ne edep

Bol keseden kıydı tümcelere 

Ne şan kaldı ne şeref

Sorsalar hani

Kurtuluşa erenler...

Hepsinin kafasında

Gözünde, dilinde

Harami sözler...

Ah şu tümceler yok mu

Hepsi karanlık yüreklerin elinde

Hayli harap...

Her biri sindiler köşelerine

Ahh şu ünlem işareti..!

Oksijene maruz kalmamış beyincikler 

Karmaşık koyu ve büyük puntolarla 

Yazdılar sevgisizliği,

Savaş açtılar güzelliklere

EDEBİ / YAT sustu

ŞAİRLER sustu

YAZARLAR sustu

Dolma Kalemin mürekkebi sustu,

Bu kadar suskunluk arasında,

"GÜNEŞİN ÇOCUKLARI"deyip,

Bir garip YAZAN susmadı.

Semazenler daha bir âşıktı,

Artık mavi gökyüzüne,

Asla Nebi gibi olamadılar

Sakladılar mahremi içlerinde

Güneşleri SOLDU

Çiçekleri SOLDU

Ağaçları SOLDU

Bir tek "MEVLANA"solmadı.

Her mevsim

GEL NE OLURSAN OL,YİNE GEL..!

İNSANLARA SENİ SEVİYORUM

DEMEK Papatyaların yapraklarını

Yolmakla değil AŞKta yol almakla

ÖĞRENİLİR..!