Gel Üşüyen Ellerimi Sar Ellerinle

tiren raylarına bıraktım yokluğunun en tiryaki yanlarını.
sende kopan fırtınalara rağmen uçuruma ittim nefret tohumlarını.
ezberlerimi yaktım bir kibritin bakışlarında.
astıysamda acılarımı demlenen özlemlerinin harında.
varlığını konduramadım yüreğimin hayat damarına.
bir nefeste harcadım yürek burkan cümlelerini
gülüşlerime kazıdım bakışlarının nefes kesen güzelliğini
hatra değen bir tek tebessüme ömrümden alıp uzattım ellerine
cana değen bir hayaldi feda ettim hayallerimi gülüşlerine
ömrümü adadıysamda ömrüne bir türlü açmadı papatyalarım kalbinde
bütün olmazlarını kurşuna dizdim gözyaşlarımla
çiğnedim o yıkılası ayrılık naralarını
nehirlerce boğdum gitmelerini
dünlere sakladıysamda sevgisizlikleri hükümsüz kılamadım yokluğunu yarınlara
şimdi en deli sevdamla sesleniyorum sana
gel çırpınan nefesime oksijen ver yüreğinle
mesken tutan sancılarımı savur sevginin neşesiyle
yüreğimin ıssızlaşan tüm sokaklarına meşale yak sevginle
sıcak bir çayın kokusuna bırakırım düşlerimi
papatyaları sular gibi sevginle sularım umutlarımı
seni anlatan en güzel şarkılara bıraktım senli şiirlerimi
bak nasıl da çırpınır yüreğim deli gönlüne
ben sensizken üşürüm hep böyle ağustosta bile
gel üşüyen ellerimi sar ellerinle