Gelemedim Anne

Yıllar oldu şu gurbet ellerde
Koşupta yanına gelemedim anne
Kaç bayramlar geçti aradan
Varıpta elini öpemedim anne

Bu gurbet elimi kolumu bağladı
Gözlerimdeki yaş derya olup çağladı
Sensiz her geçen güne yüreğim ağladı
Varıpta dizlerinde yatamadım anne

Hasta oldum kimse gelmedi odama
Anne diye inledim saatlerce yatağımda
Sıcak çorbanı aradım sofralarda
Varıpta bir tas içemedim anne

Ne zaman bir anne türküsü duysam
Yüreğim burkulur sen gelirsin aklıma
Başımı yastığa koyup gözlerimi yumsam
Rüyalarım bölünür sen girersin o anda

Buz kesilir elim ayağım buralarda
Deli divane olur gönlüm savrulur sokaklarda
Alabildiğimce koştumda yollarda
Varıpta yanına gelemedim anne

Sır dolu geceler güldü halime
Dünyanın yükü yüklenmiş belime
Bu gurbet bilmem ki benim neyime
Bir türlü bırakıpta gelemedim anne

Şiir: Ozan Özdemir
Yorum: Bedirhan Gökçe