Gelin Değil Çocuk Bu Çocuk
Ben çocuğum baba,
Henüz ondört yaşlarında.
Arkadaşlar bekler beni
Kaldırımlı dar sokakta.
Saklambaç oynayacak
Ebe ben olacağım.
Yakan topta Ayşe,
Körebe de Fatma.
Ben çocuğum baba,
Henüz ondört yaşlarında.
.......
Öksüz büyüdü çocukluğum
Düşlerim hep karanlıktı.
Fakir bir sofranın
Baş kahramanı idi kader.
Bilemezdim,
Güneş geceden batacak
Yıldızlarım tek tek sönecek
Bilemezdim,
Çünkü ben çocuğum
Henüz ondört yaşlarında.
.......
Beyaz bir gelinlik giydi
Kırmızı kurdele ince belde
Başta taçı, çiçekler bir elde
Unutmuştu oyun oynamayı çocuk
Ve gidiyordu,
Hayalleriyle beraber
Boynu bükük kaderinin eşliğinde
Bir çocuk idi bir çocuk
Hayelleri Çalınmış
Henüz ondört yaşlarında.
.......
Haykırsa boş
Ağlamaklı gözlerinde
Ağlasa kim görebilir ki
Masumiyet abidesi küçük çocuğu
Kalmadı vicdan
Hesap mı ne hesabı
Bunun adına demişler kader
Kader değil arkadaş insanlık kader
Derin Okyanus ta boğuldu bir kız çocuğu
Henüz ondört yaşlarında.
........
nasıl bir döneme gelmişiz diğer ülkeler evrene nasıl yelken açarızı tartışıyorken ülkemide hala böyle şeyleri görmeyi aklım almıyor..
Kalemine sağlık sevgili Halil Bey...
Acı ama gerçekğ¢
Şu çocukların oyun yaşında büyüklerden daha büyük acılar yaşadığını görmek insanın yüreğini yakıyor😙
Ne zaman değişecek bu kafalar ne zaman 😙