Gelinin Hüzün Kınası...

Gelin kınası
Yolu uzun gidenlere
Çeyiz sandığı dolu hasret
Duvağında ak gurbet...
Hüzünle belenir gelin...








Elinde kına
Baş harfi aşk oyalı
Tülleri gözyaşı
Eteği dua
Elindeki gelin kınası
Git bakalım
Ömrün son durağı
Son yol ağzı...








Takvimleri saya saya
Nihayet varılır çıkılmaz yola
İki imza bir cüzdan
Geri dönülmez yoldan
Düşen yaprak olmadan
Savrul serin sulardan...







//Arkana bakacak nedenin kalmasın
Kaderini yaşa baharın güz olmasın...//








Elleri kınalı gelin
Kınası oyalı gelin...
Gizinde nemli gözleri
Kolunda bilezik umudun
Kavuşma takviminde
Hüzünle sarmaş gelin...
Gel git arası beyaz güvercin
Süzülüp kıvrılır ana koynuna
Kınası dikenli gelin....








Yazgısında duruyor
Süzüm süzüm süzülüyor
Duvağına damlası
Ana baba adıyla çoğalıyor hasreti...
Anlam tuhaf kargaşa
Çıkamaz çizdiği yoldan
Gitmek düşer sessizce
Sesi boğuk sözlerin
Hane yabancı
Hiç dinmeyecek sancı...
Şarhoşluğunda Uyandı gelin...













Kederi yaşla dost
Gidiyor kınalı gelin
Candan arkadaşdır
ırak kalma korkusu
Takatsiz düşleri
Uğrağıdır gelinin
Düğün dernek
Bitince başlar ana kucağı
Baba ocağı sözü
Köşe başı yol yol pencere önü
Kolları kilitlenmiş
Bekler bir ses...
Yüreği serçe gibi
Ürkek ve titrek..
Kervana katıldı gelin...







Not:Ne çok üzlürüm gelin uğurlamasına:))Affola..