Gelmelisin

Bu ne ilk,

Ne de son kavuşmamız.

Heyecanımız ise,

İlk günkü gibi taptaze…

Adımlarım,

Beni bir otogara götürüyor.

Kalbim,

Çoktan heyecanın esiri olmuş,

Gözlerim,

Otobüsün yanaşacağı peronda.

İçimde,

Küçük bir çocuğun annesine duyduğu özlem...

Kalbimin atışları hızlanıyor.

İçimdeki çocuk bir oraya,

Bir buraya koşturuyor.

Gelmelisin artık.

Bu kez benim için değil,

Yollarına hasret tohumlarını ekeceğimiz,

Çocuk için…

Gelmelisin.