Gel/sin

Yol al gönül özüme yürür yolda yüreğim
Can büyük bedenime bitti sandım gençliğim
Sildim o geçenleri bende tecrübelerim
Ardımda kal zemheri bilen gel/sin giderim

Kaç tanıdık yüz kaldı nerde o gidenlerin
Hepsini toprak aldı belli değil mi yerin
Verdiklerim hep kalsın toprak benim ederim
Ardımda kal zemheri seven gel/sin giderim

Soğuklar bitti artık meltemdir gülüşlere
Kırk yaşa hayat tarttık geçmiş kalsın gidere
Dedim işittim derin göz kulak duymaz serim
Ardımda kal zemheri gören gel/sin giderim

Der Nazmiye öze dön mana eksik etrafta
Üzengi vermesin yön mahmuzla kal yafta
Söz özü dillensin pak kalsın düne eserim
Ardımda kal zemheri Hakkı gel/sin giderim