Gemileri Yakmak ...

tan yeri ağırıyordu
yavaş, yavaş
o sabahın keskin dalgaları
ispanya kıyılarını dövüyordu..
gemiler kalpleri iman dolu
bir avuç müslümanı taşıyordu.
taa nerelerden gelmişlerdi,
arabistan neresi? ispanya neresi?
onları buraya getiren
ne ispanyanın altınları
ne ispanyanın alevli raks eden kadınları..
gemiler kalpleri iman dolu
bir avuç müslümanı taşıyordu..

başlarında ispanyanın
kaderini değiştirecek
yağız, korkusuz
beyninde ruhunda
cihad ateşi olan
tarık bin ziyad vardı.
ne bilecekti ki,
ispanya denince
o, akla gelecekti.
bin yıl sürecek
islamın rüzgarları esecek
koskoca on asır...

ispanya kıyılarında
iki tarafı keskin bıçak
gibi, fırtına esiyordu.
yağmur kara bulutların içinde
sanki nur damlalarını
bir avuç müslümanın üzererine
sağnak bir şekilde döküyordu
hepsi gemileri boşalttılar
bir tarihin başlangıcı olacak
kıyılara nurlu adımlarını
birer birer attılar.

ispanya artık tarihin akışına
kendini bırakmaya başlamıştı
tarık, bir tarık yıldızı gibi
bir tepenin başında parıldıyordu
ve bir avuç topluluğa dönerek,
buraya niçin geldiğimizi biliyorsunuz?
şimdiden kim toprağını
kim, çocuğunu, eşini,
cihad etmekten
üstün tutuyorsa, bir gemiye binsin
ve gitsin...

hiçbiri geri dönüp bakmadı
yüzler ispanya ya doğru bakıyordu
ve tarihi değiştirecek o, emir geldi..
Y A K I N G E M İ L E R İ.....

gemilerin o çam kokulu alevleri
gökyüzüne alev topları gibi
yükseliyordu
gemileri yakmak
ispanyaya ilk adımdı.

aya ilk adımını atan
orda bir hayat bulamadı
ama tarık bin ziyad
bir adımla
ne hayatlar buldu..

tarık! o adımınla,
şeref kattın islama,
ve ispanya ya..

RUHLARINIZ ŞAD OLSUN.