Gerçeğimsin

avutulmuş çocuklar gibidir

mutluluk

İstanbul'da ikimiz

yetiyordu iki simit çay

pahalı yemez içmeyiz

serin güz akşamıydı sahildeyiz

seni seven

utangaç ruhuma

en güzel hediyendi

tebessümün

soğuk göğe inat

çiseleyen yağmur

avuçlarıma koyduğun buseler sıcaktı

derin bir İstanbul

gözlerinin kahvesi

ateş bırakıyor içime

seninle olunca

mutluluk dolardı yüreğime

yokluğun yıldızsız gece

güzelliğin tutuyor ellerimi

sen kokuyor ellerim sevinçle .

27.09.2005