Gerçek Canavarlar

Biliyorum

Biz başlattık bu kıyameti

Ve ben hala yalanların arkasına saklanıp seni oyalamaya çalışıyorum

Ama anlarsan tüm gerçeği

Kaldırmaz ufacık yüreğin

Bir ceset daha düşer toprağa diye korkuyorum

Ellerimde barut kokusu

Kağıttan gemileri suya bırakıp

Güzelliklere uğurlayacak yüzüm yok artık

Mavilikleri düşleyen kuşlar çoktan düştü ölüme

Kanatlarından süzülen kanların izini

Bulutlardan silecek bir beyaz yok artık

Dünya çok değişti çocuk

Keşke ninniler kirlenmemiş olsaydı

İnleyen ağaçların sesleriyle uykuya dalmasaydın

Sana baharları anlatmak isterdim inan

Ama öyle kirlettik ki her şeyi

Ne açmak istiyor çiçekler

Ne de hatırlanmak istiyor baharlar artık

Çiçeklerin siyahtan başka üzerlerine giyecek rengi bile kalmadı

Bir yokluk öyküsünden ötesine geçemiyor hiçbir şey

Kırmızının kan tonunda saklanıyor her umut

Onca şeye rağmen

Yine aldırmadan aynı kaldık ya

Utanç nedir biz hatırlamasak da

Bizden başka hatırlıyor her yaratık

Üzgünüm

Şimdi mum ışığında kalan son cılız ışığı da alıyorum senden

Ama inan bana

Aydınlıkta göreceğin insanlar

Karanlıkta seni korkutan canavarları bile utandırıyor artık