Gerçekten Yaşıyor Muyuz?...

Yeşil gözleri pür dikkat siyah bez parçasında.
Gözleriyle kar yağışına eşlik ediyor
Birkaç gözyaşıyla.

Don tutmuş ağaçların arasına sinmiş.
Artık bembeyaz olmuş elleriyle
Birkaç demiri sımsıkı kavramış
Havanın katletmeye çalıştığı son gücüyle.

Ağlıyor;
İçten içe bağırıyor.

Gelişen dünyayla kulaklarımızı yüreğin sesine tıkamış bizler,
Gözlerimizi fiziğe açmış bizler,
Saygıyı sadece başkanın hak ettiğini sanan bizler,
Hayatı yaşadığına inanan
Bilinmeyenin arkasında ki bizler.


Yaşamıyoruz
Yaşatmıyoruz
Tatmıyoruz
Tattırmıyoruz.

Fiziğin ne kadar beyaz olursa olsun
Ruhun ayrılınca bedeninden
Karanlıktan önünü göremeyeceksin.
El fenerini almak elinde.

Tabi yinede sen bilirsin
Çekmek istiyorsan işkence.