Geri Gelme Artık
Gecenin koynunda sızlıyor içim.
Kırık aynalarda soluyor yüzüm.
Bir gidişin, bin yıkım bıraktı bende.
Geri gelme artık; ben bu enkazdan da çıkarım.
Söylenmemiş sözlerin, bitmeyen yalanların
üstüme yağmur gibi yağdı bu gece de.
Geri gelme artık; yüreğim alıştı.
Yokluğunun soğuğuna sarılıp barıştı.
Adın kalsa da kalbimin kıyısında,
kalbim bu defa sensizliğe alıştı.
Gölgelerde yürüdüm uzun yol boyu.
Sesini unuttum; kalbimi avuttum yine.
Bir düş yara aldı, uyanmak zor oldu.
Ama bil… her rüyada seni gördüm yine.
Yarım kalan rüyalardan çekip aldım kendimi;
artık hiçbir iz bırakamazsın rüyalarda bile.
Sözlerin kül, hatıraların rüzgâr.
Yüreğimdeki yangın çoktan söndü, say.
Dönme artık, bende yerin yok;
bu hikâye sessizce bitti çoktan.
Geri gelme artık; yüreğim alıştı.
Yokluğunun soğuğuna sarılıp barıştı.
Adın kalsa da kalbimin kıyısında,
kalbim bu defa sensizliğe alıştı.
