Gidebilirsin

Cirit atarken fahişe duygular meydanlarda
Hislerimi şehvet teri gibi silip atmadım ki
Sevdamı cellatlara teslim etmedim dar ağacında
Korudum yücelerinde yüreğimin kuytu köşelerinde her an
Ben sevdamı bir öpücükle tatmadım ki teninin ıslaklığında

Sevdalar elin kiri hesabına yatırılırken ulu orta
Çelik gibi sinede en büyük hazinem oldu varlığın
Kıskandım seni, gözlerini süzen kem gözlerden
Ben seni çok sevdim ama sen beni hiç anlamadın ki
Kutsal sevdamı yaşattım karanlık gecelerin mum ışığında

Yüreğinle gelmeliydin, bedenini evde bırakıp
Uzaktan seviyordum
Beni bir ömür düşlerine mahkûm et demedim ki
Rengarenk hayallerime giremedin bir kez gözüme bakıp
Ben seni çok sevdim, sen yüreğinin zincirini çözemedin ki
Büyüdün durmadan hüzün bulutlarının döktüğü yağmurlarında
Boy verdin ama, sevgi adına bir meyve sunmadın ki

Şimdi uzaklardayız, sen benden, ben senden bihaber
Zaten hep öyle değilmiydik, arşın bir ucunda sen, öbür ucunda ben
Ne zaman gönüllerimiz el ele verip sevgi yolunda yürüdü ki
Anlaşıldı olmayacak bâkir gönlümün zifaf gecesi
Estirdiğim poyraz rüzgarlarını çektim başının üstünden
Zaten estirecek cesaretim yok oldu şimdilerde
Tek dileğim, mutlu ol, nefesimin zulmünden uzak iklimlerde...