Gidebilmek

Kaderin kıskacında

Hiç söylenmemiş ağıtlar

Felek ters köşe yapmış

Sular durulmuyor artık...

Sadece gözlerin kalsın aklımda

Yokluğun ortasında

Ekmeğimizi bölüşür gibi bak bana,

Ambulans sesleri sokakları doldururken

Ürkek bakışların kalsın...

Vakit doldu,

Tepemizde efsunlu bulutlar

Yağdı yağacak

Ve toprak kokusu

Bize yetmeyecek artık

Gemi demir aldı kıyıdan

Birazdan martılar ağlaşacak

Kıyamet gibi bir şey kopacak ardından

Köpük köpük gideceksin

Son bir defa arkana bakmadan

Boşluğuna bakarken

İçimdeki sökükleri dikeceğim sessizce

İnsan kendisinin terzisi olmalıydı

Öyle derdi annem,

Yama üstadı bir terzi olmaktı hayat

Bu muydu özgürlük?

Arkanı dönüp gidebilmek

Yığılıp kalmadan

Aldırmadan

Tereddütsüzce

Seçtiğin yolda yürümek

Belki şimdi ben de özgürüm

Gemi demir aldı,

Artık

Arkamı dönüp

Ben de gidebilirim...