Gidemiyorum
Bir sebep bul diyorum sabah uyanıp
Falanca yerde falanca bir olay
Gazetelerde arıyorum seni
İstiklalde durup dinliyorum
Senin sesini duymayı
Aniden başka yollara sapıyorum
Belki sana çıkıverir
Cebimde üç izmarit sayınca
Bir sebep diyorum kendime
Sonra durup sinirleniyorum
Ben nasıl yaşanır gökyüzünün altında bilmiyorum
Senin semtine hangi otobüsler gider
Durup o tarafa uçan kuşlara bakıyorum
Onlar bilmeden gidiyor diyorum kendi kendime
Otobüsleri sayıp öğreniyorum
Sebepleri arayıp buluyorum
Hatta biraz da kavga topluyorum
Bizim için bir yerlerden
Zaten bunların yeri çok da önemli olmuyor
Sonra bir anda gece oluyor gündüz oluyor
Bir anda bir mevsim dönüyor içimde
Ne yapsam ne etsem anlamıyorum
Ben senin semtine bir türlü gidemiyorum
Erdem