Gidenler Senfonisi

Nalcılar, sardılar ömrümü

O derin kızıla boyadılar,

Bense bir zemheri tutturmuşum

Ömrümün tam ortasına,

Tası tarağı toplamanın vaktidir diyerek,

Gün sarısı resimlere hasret.

Karanlık bir iklimiydi;

Sonra tutuştu yeniden dörtnala

Bir sis boğdu gecem,

Sessizliğin çığlıklarından uyandırarak koşumunu

Yalnızlığımla yankılanırken baş başa,

Uyanırken ellerimden şehirler,

Şiirler süzülürdü gözyaşımın renginden.

Ak kağıtlar boyandı bir bir,

Resmini işte yine ben çizdim:

Koyup da gidişlerin,

Bakakalmanın bir trenin ardından…

Nalcılar yıkıp baharları ten aleviyle

Dağladılar yurdumu,

Onca kızıl çağ atlattılar

Yoktu heybemde söylenecek bir söz,

Gençliğimden ateşi çaldılar!

Yıkmalıydım seferler kondurarak

Gecenin kalelerini,

Yıldızlar bir bir vurdular sinemden,

Ben gürzümü ay ışığı biliyorken üstelik,

Bezendim göğsümdeki hançerin rengine.

Düşlemek niyeydi yarınları?

Bir bilsem,

Aydınlığı sürükleyebilsem rüyalarıma

Tutunamadım serkeş rüzgarına;

Ölüm katmanlarına sığınarak,

Boğdurarak zamanı eski acıların kirişiyle,

Sızlayarak tenimden

Ne faklar kurmuşum kendi kendime ben.

Öyle suskun, öyle bedevi

Bir yarına tomar tomar zulalamışım

Aşkımı, bir yanım sancıyarak,

Söküp atarak toprağımın

Boy vermez filizlerini,

Baş eğerek, yön yordam belleyerek,

Ruhun iki yakasını köprüleyerek,

İşte bayındırladım kendimi:

Başımda serbuş,

Ayağımda çarık…

Dal dikenlerinin gövdeme çizdiği kan kaleleriyle,

Bir dün yarası dinliyorum

Çoktan sağır kulaklarımdan,

Ben hasrete üşüyorum,

Kanıyor günbegün ömrümdeki yara,

Kanatsız bir kuşa özeniyorum,

Ağıtlar sunarken gidişine;

Nalcılar çaktılar zamansızlığımı

Bir uykuyu kollarken nefesim,

Başucu yaranlığı ettiler bana körpe yaralarımı,

Ezalar içirdiler eczasız!

Bir boran sayıklarım şimdi kasıp kavuran,

Omzuma yaslayan da neydi başını

Susamışlığım kimeydi?

Elveda, gitmelerini

O kızıl tanlara bulayan ak güvercin,

Elveda sevincim.

Ok çıktı mı kınından

Bir daha girmezdi,

Uzattım bütün şiirlere;

Aşka tutunmuş, aşka yamalı gövdemi

Gözlerimden içiriyorum,

Rengine bölerek geceyi.

Ömrümdeki baharları sil bitsin,

Bütün sevmelerini yırtıyorum,

Bir mıhtın yuvaladın ömrüme;

Ne kapanır bu paslı yara,

Ne diner sızı,

Ne merhem çare ne de su

Pul yerine harcadın bizi!