Giderken

- yalnız bir şarkı kalmış içimde aşka dair
belki de son bahar bu, son sitem
kim bilir...-


'sözdür, uçar gider; kalan, resmidir yüreğin.'
dedim ve yüreğimin resmini çektim
sonra elime alıp o resmi sana geldim
darmadağın bir evden farksızdı, olsun
kırık dökük düşlerle bezediğim
sitemdir bu

hesapsız kitapsız yol aldım yine
belki geç, belki zamansız...
adından ve yüzünden başka
hiçbir şey yoktu sana dair, olsun
bir aşka el yordamı yol aldığım
gizemdir bu

"nasıl biterse bir mevsim kendiliğinden
bir başkası yine kendiliğinden gelir"
diyorum ya
her bahar yeni bir umuda sığındığım
çaremdir bu

susarım, küfrederim, içerim
kocaman laflar ederim, büyük severim
ne zaman bir çocuk gülse içimde
yetim bir sancıyla büyür karanlık,
ertelenir düşler, ertelenir uykum
gecemdir bu

ne çocuk kaldım ne büyüyebildim
hep bir zamansızlık, bir garip telaş...
ellerim, gözlerim anlatırdı aslında,
belki mazeretim de vardı, ama olsun
o telaş içinde sevdayla yoğurduğum
öfkemdir bu

sonra seni gördüm, nedensiz gelen
bir sabah gibi geceyi aşmış
bir mevsim gibi kendiliğinden
peşinde durmadan çoğaldı sorular
geride yaralı bir tarih gibi taşıdığım
gölgemdir bu

bağırsam diyorum, kaygısız, içten
ağlasam diyorum, mesela bir gidişe
sussam diyorum, sımsıcak sussam
gülsem gözlerinde, gitsem ellerinde
sevsem diyorum, delice sevsem...
içimde çocuksu bir aşkla büyüttüğüm
özlemdir bu

...