Giderken Sen

Sen giderken,
Nutkum tutuldu,
Kursağımda kaldı afili sözcükler...

Yutkundum..

Döküldü,
Dalda yaprak misali,
Gözlerimden,
Yalnızlığa sağnak hüzünler...

Suskundum...

Giderken sen,
Çıtım dahi çıkmadı,
Kırılırken yüreğim,
Pek sedasızdı...

Elden ayaktan oldum,
Gidemedim sevgili,
Gidemedim....

Tutuldum...

Aşk karınla,
Yüreğimin Afrikası'na almıştım seni...

Doymadım,
Doyamadım...

Giderken sen...

Döküldü,
Deniz mavisi gözlerimden,
Kayboluşlarıma saydam inciler...

Bıraktım yüzümü sulara,
İntihara meyleden, Yunus'tum...

Düştüm zifiri bir karanlığa,
Rabb'im dedim, hamd olsun sana...

Zor bela kurtuldum...

Dalganıp defalarca,
Kıyılarına vuruldum...

Kıyamazdın hani ?

Rotasını kaybetmiş bir gemi gibi,
Parçalandım...

Senden sonra,
Kendimden de ayrıldım...

Oysa,
Devir pek değişti,
Aşkı kaybettik,
Herkes gitti başkasıyla sevişti,
Ben hala o Mecnun'dum...

Ve mecburdum,
Giderken sen;

Kalmaya...

Kaldığımız yerden,
Yokluğuna başlamaya...

Ki Adem'dim,
Cennetimden kovuldum,
Başladım,
Bir çocuk gibi ağlamaya...

Giderken sen....