Gidersin Ya

hani o meçhul dervişin peşinde takılıp o ıssız yola
cebimde hayalimin beş kuruşu
meteliksiz bir zamana yürür gibi aheste
rüzgar yalar tenin
en acı halini

kendi lehçende okursun
miadı dolmuş tüm ezgileri

dört yanını sarar
hüznün yanık düşleri
ağlarsın ya hani

kum kokar
bir de kül, şehrin çukurları
ve salınır çıplak ağaçta hamaklar

rüyalar perdelenir
dikenli tel misali
son solukta uyanırsın, öyle

öyle işte
figanı
hasretin böğründe yalın yorgunluğun

sıkıştırıp
göğsün iman tahtasına en müptezel öyküyü

gidersin ya
ardında tüm gözleri gömüp derince bir mezara




ve
o meçhul dervişin peşinde takılıp o ıssız yola
cebimde hayalimin beş kuruşu
meteliksiz bir zamana yürür gibi aheste
rüzgar yalar tenin
en acı halini