Gidişine!

Bakıyordum öylesine,karanlığa aşina gözlerimle
Birden,yumuşak bir rüzgar esti,ürperdim!
Telaşlı bir hali vardı rüzgarın ve hemen gitti
Durdum!nedendir? diye kendime sordum
Sensizliği getirdiğini anlayamadım..
Doluydu ellerim,gönlüm gibi,seninle!
Zerre yer yoktu!sensizliği getiremedim aklıma!
Evet.. hata buysa hata..!
Güneşin ısıtan yanını orada terk ettim
Ay ışığının aydınlığında sana yazdığım sözcükleri de
İçimden bir dilek tuttum sonra..
Bu kez seni dilemedim..
Görünen köy kılavuz istemez demişler..
Onlara inat sordum,bildiğim bütün yolları
Aşkından ve sensizlikten,bildiğim tüm yollarda kayboldum!
Sanki her yerde kokun vardı
Ama sensizliği getiren rüzgara güvenmiyordum
Götürmezdi kokunu benden uzağa..
Bir gölge gibi taşıyordu gittiğim yerlere!
Denemedim mi sanıyorsun,unutmayı
Olmadı ki..yapamadım,unutamadım
Bilmediğim tüm yollara girdim,çelme takanda oldu
Bir yudum su verende..
Ama,ne sana benziyorlardı,nede senin gibilerdi
Bir yanmışım ki sana,
Daha çok anladım ayrı kalınca..
Ağlamalarımı,hayat gayem yaptım,çaresizdim
Kabullenmiştim gözyaşımla yaşamayı
Yerini doldurmuyordu ama
Senin için akması,yetiyordu bana..
Her gece ,bir diş ağrısı gibi olsanda kalbimde
Seviyordum seni..
Haberin yoktu belki de ama,öyle hayallerim vardıki
Yandı hepsi gidişinle..küllerini izledim
Ben hayatım iki dudagının arasında dedim sana
Sen gittin,öl dedin bana..
Ölürüm.
Ben sevdiğimin kollarını,sözlerini vatan bilirim
Bayrak gibi severim,sevince
Ama elimden bişey gelmez
Sevdiğim gitmek isteyince..
Gidene gitme diye ağlamak kötü
Ama ağlayarak yazarım sensizliğe her sözü..

BELKİDE HAYATTA GÖRDÜĞÜM EN BÜYÜK IŞIK,AĞLADIĞIM KARANLIK GECELERDEKİ AY IŞIĞINDA PARLAYAN GÖZ YAŞLARIMDI.

YAZAR__DEMODERN..