Gidişine Hediye

Bir yıl önce bugün;
Yapmamam gereken ne çok şeyi yapmıştım.
Yapmam gerekenleri ise bir yana atmıştım...

İşte tam bugün,
Bir öpücün bir ömre yetecek boyutta olması gerektiği ayrıntısını kaçırmıştım..
Ben bir yıl önce bugün,
Ömrümün geri kalanını sensiz geçireceğim detayını atlamıştım....

Yeniden yaşasam diyorum bazen,
O gün gelse ve ben doya doya sarılsam sana,
Geri kalanıma yetecek kadar sohbet etsem seninle,
Hayır dualarını dinlesem
Ve sensiz ne yapmam gerektiğini öğrensem...

Peki ya veda ?
Peki ya şu kalbimi paramparça eden,
Gözlerimden yaş yerine acıyı akıtan o veda...
Nasıl dayanırım tekrarına ?
Nasıl yeniden derim..


Tamam kabul,
Alışmalıyım yokluğunun iliklerime işleyen acısına,
Artık kapatmalıyım yüzümdeki iki çeşmeyi
Ben yorulmadımda
Sen eminim ki rahat değilsin oralarda,
Ben ağladıkça silmek istiyorsun gözyaşlarımı...
Sana söz veremiyorum
Ama gücüme varlığındaki hoşnutlukla güç katacam..
Belk ağlarım ama affet beni
İçimde bir yerlerde hep yangınlar çıkıyor..


Gidişinde ki güzellik içimde büyüttüğüm.
Gözyaşlarımla suladığım ve yeşerttiğim
Rüyalarıma gel diye dualar ettiğim
gidişindeki güzellik işte..
Buz gibi bedenini eritip kora çeviren o sıcak tebessümün..

Giderken dahi huzur veren o güzel yüzün..
Ve kalbimin burnunda tüten
toprağının kokusu...
Toprağında yok olayım,
Bende yanında sonsuza uyuyayım..


Mekanın cennet olsun PAMUK PRENSESİM...
Nur içinde, huzur içinde uyu...
Seni çok, fazla çok özledim.