Gidişine Umarsız Sesleniş

Sınır çizgisinde yine sabır
...
Değirmen taşı misali inlerken yüreğim
Döner durur üzerimde bela çemberi

'Yaz gününde temmuzda'

Firarına apansız donup kaldım
Üşüdüm iliklerime kadar, üşüdüm mevsim sanki zemheri

Neler geçti bilmem aklından
Ben geçerken bir hayal gibi gözlerinin ucundan

Bilirim dönmezsin geri

Durma benliğimi benden soyup da git






Güneş ufuktan hüzünlü doğuyorken

Yağmur yağıyorken sulu sepken yollara
G/özümden süzülen mütevekkil yaş gibi

Sahrada unutulmuş kadim bir efsane

Kum denizinde girdap
Unutulmuş bir kabristanda taş gibi

Şarkılar söyleyerekten
Yürekten gülümseyerek

Ruhumu bir başına koyup ta git







Ben ki, rüzgar deli dolu üzerine üzerine estikçe
Med cezirlerle örselenmiş

Kusursuz bir bekleyişle kumsaldan silinmiş iz

Sen martıların çığlık çığlığa uçuştuğu
Dalga dalga, köpük köpük
Yüreğinin elverdiğince mavi deniz

Sal fırtınalarını kasırgalarını üzerime

Yada gönder hafif bir meltem

Yavaş yavaş dalgalarla sinemi oyup ta git






Soluğum sıkışıp göğsüme,
Sallanan bir mendille kolum kanadım düşerken

Ben, yalçın dağların bir v/eda ile oklanmış kartalı

Anlatılmaz bir vakıadır bu
Ne kelimeler yeter söze, ne ömür vefa eder

Ben kayıp çağların garip masalı
Arındırsın seni düşündürsün biraz

Avuç avuç,oluk oluk

Gözünü gözyaşımla yuyup da git






Kaç...Dolu dizgin atlara binerek

Terkinde suskun bakışlarımı götürürken

Göçmen kuşlar ölsün bir bir saçaklarda

Bu gidişin müsebbibi beni say
Tarih tut takvim say ki

Her gün can vereyim kör bıçaklarda
Nefes nefes yudum yudum

Mey misali

Zehrini yüreğime yayıp da git





Kırılan dallarım, toprağa küstü
Benimki sevdaydı...dert, altı üstü
Vuslatı başına çal deyip de git